Tinie cudem udało się przeżyć. Dzisiaj opowiada swoją wstrząsającą historię... Transakcję zawarto pewnego ranka na przedmieściach nigeryjskiego miasteczka. Adopcja. Powszechna praktyka pozwalająca dzieciom z ubogich rodzin na życie w lepszych warunkach. Tego dnia szczęście uśmiechnęło się do dwunastoletniej Tiny. Dziewczynka nie może doczekać się wyjazdu do Francji - marzy, by już być ze swoją nową rodziną. Jednak kiedy przyjeżdża do Chatou pod Paryżem, rzeczywistość wygląda zupełnie inaczej. Tina, wykorzystywana i nieustannie poniżana, śpi w piwnicy na gołym materacu. Pewnego dnia adopcyjny ojciec gwałci ją po raz pierwszy. Niestety, to dopiero początek koszmaru, który zgotowała jej przybrana rodzina...
Historia Tiny rozgrywa się w XXI wieku na bogatych przedmieściach Paryża. Oto prawdziwa cena życia dziecka-niewolnika...
"Kiedy dojechaliśmy i czekałyśmy pod bramą więzienia, mnie też ściąsnęło w żołądku. Czy naprawdę chciałam spotkać się z tym człowiekiem? Czy będę mogła patrzeć mu w oczy? Czy jestem juz na to dość silna..."
Dzieciństwo razem z czwórką rodzeństwa spędziła na ulicy i w rodzinach zastępczych. Dziś pełni wysokie funkcje rządowe. Nowojorska prawniczka opowiada o walce o przetrwanie i uratowanie rodzeństwa i o drodze na szczyt. Od bezdomności, głodu i przemocy do imponującej kariery politycznej - porażająco szczera, chwytająca za gardło historia walki i nieugiętości wobec wszelkich przeciwności losu.
Ulica, schronisko dla bezdomnych, parking za supermarketem, spanie w samochodzie, piwnica albo strych w domu nowego faceta matki... Matki, która codziennie jest pijana. Spokój jest tylko, kiedy znika. Wtedy Regina ją zastępuje. Dzieci nie zdradzają przed nikim, że są głodne i bite. Bo zabierze je opieka społeczna... Lecz to, czego boją się najbardziej, nadchodzi. Zostają rozdzieleni i trafiają do rodzin zastępczych. Dla Reginy zaczyna się kolejna walka - o odzyskanie rodzeństwa.
Regina Calcaterra opisuje, jak pomagając sobie wzajemnie, wraz z siostrami i bratem przetrwała okrucieństwo matki, zaniedbanie, bezdomność, koszmar domów zastępczych. Mówi o marzeniach o lepszej przyszłości - dla siebie i dla nich. O uporze, z jakim szła naprzód: w wieku 14 lat uniezależniła się od opieki matki, skończyła college i studia prawnicze, rozpoczęła karierę w administracji stanowej.
Pięknie napisana, dramatyczna autobiografia to opowieść o nieugiętości i o miłości, o determinacji i marzeniach. Świadectwo, że można zmienić swoje życie, nawet od początku skazane na klęskę.
